Στέκουμε όρθιοι



Στέκουμε όρθιοι
Ως πότε θα πεις
Εχθές έκλαιγες στον ώμο μου
Ήσουν μικρό παιδί εχθές
Και δεν είχες ούτε σφεντόνα
Ούτε την πέτρα να τους ρίξεις
Ήσουν παράπονο εχθές
Και σήμερα είσαι μόνο μια ευχή
Δίχως πέτρες
Δίχως κουκούλες
Μόνο με όνειρα

Comments

Anonymous said…
Πάρα πολύ καλό.
AleXandros K. said…
Σε ευχαριστώ συνονόματε...να 'σαι καλά
foteinos said…
σκληρό αλλά αληθινό.. σε βρήκα κι εγώ. Κανείς δεν χάνεται.
όλα καλά?
AleXandros K. said…
Όλα καλά φίλε μου Φωτεινέ....χαίρομαι που σε βλέπω πάλι και σε ευχαριστώ για το πέρασμα σου...ελπίζω να τα λέμε πιο συχνά!

Popular posts from this blog

Πεθαίνοντας συμβατικά

Αργύρης Χιόνης - Χερια

Ο φόβος