Η σκασμένη επιφάνεια

Ένα ατύχημα που δεν έγινε ακόμα
η σκόνη που καλύπτει τις επιφάνειες,
σβήνει τις χαραμάδες
-οι ατέλειες γίνονται ένα στο πέρασμα του χρόνου-
ο ήχος της βρύσης στο τρίξιμο της νύχτας
η ίδια σκασμένη επιφάνεια στον τοίχο,

όλη μου η ζωή αυτή η σκασμένη επιφάνεια˙
ο καπνός που τυλίγει τα πνευμόνια
το ξύλο που καίγεται καθώς το μυρίζεις
το κασκόλ που ανεμίζει στο πέρασμα του αγνώστου
οι φωνές που ακουμπούν τα αφτιά μου
οι λέξεις χυμένες σκόρπιες χωρίς νόημα
η γλώσσα που μουδιάζει χωρίς το φιλί σου
το πρόσωπο σου πάνω στο δικό μου
το πρόσωπο μου στο στήθος σου
το δώρο
το δικό μου δώρο
η ζωή
η ζωή πάνω σε μια σκασμένη επιφάνεια

Πίνακας: Crack to the unknown by Elia Astfjord