Το αίμα της χρυσής τομής
Η αλλόκοτη σιωπή
Η πικρή γεύση
Η αστεία αναμονή της Κυριακής
Η σκέψη που ανασκαλεύει τα μύχια στους χτύπους μιας ανάσας
Η μέρα με τα μεγάλα σύννεφα της εργασίας
Τα καταποντισμένα λεπτά,
Οι ώρες, οι μέρες που περάσανε σαν επανάληψη της ίδιας ιστορίας˙
ένας τροχός που τρέχει παράλληλα στο σύμπαν
Ο άνθρωπος που κάθε βράδυ πλημμυρίζει τις γωνιές του κρεβατιού
Στο στόμα μου άνθισε μια ξεχασμένη λέξη
που δεν υπάρχουν γράμματα για να γραφτεί
κι έτσι δε γράφεται πια˙
κρατιέται μόνο σφιχτά μέσα στη χούφτα
και χτυπάει σε τοίχους
Είναι η χρυσή τομή που ξέφτισε
είναι το αίμα της που έπλυνε τη φαντασία μου
και γράφω σαν από συνήθεια κακή
Aρκεί μία στιγμή,
μια ασήμαντη τυχαία σκέψη στο άπειρο της ύπαρξης
για να κατανοήσεις το νόημα των πραγμάτων
Εσύ˙
κι ο κόσμος να διαγράφει κύκλους στη τροχιά του πουθενά
Comments
δεν χρειάζομαι κάτι άλλο
και ούτε που ξέρω γιατί.
καλησπέρα και να είσαι καλά.
Τα πιο απλά πράγματα δεν χρειάζονται εξηγήσεις, διαφορετικά παύουν να είναι αληθινά...
Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για το πέρασμα.
Τι να πω τώρα; καλό, ωραίο κπλ;
Τα μπλογκ ενώ είναι ένας πολύ καλός δίαυλος επικοινωνίας, είναι και λίγο περιοριστικά.Περνω πχ, εγω απο δω διαβάζω ένα ποίημά σου και...τέλειωσε.Που θα το ξαναθυμηθώ,πως θα ανατρέξω κάποια στιγμή που θα μου΄ρθει μια ιδέα;Πρέπει μάλλον ν΄αρχίσουμε να αποθηκεύουμε και να τυπώνουμε κάποια πράγματα για να τα έχουμε μόνιμα προς άμεση χρήση.
Διαφορετικά τα σχόλια καταντούν να είναι χαριτωμένοι αντίλαλοι, ευπρόσδεκτοι μεν αλλά πιστεύω πως σε μπλογκ όπως ετούτο ο δημιουργός τους θέλει και κάτι πιο ουσιαστικό.
Αυτά για την ώρα.
Το παρών ποίημα , παρ' όλ' αυτά με ταρακούνησε.
Ελπίζω να σε ξαναδώ στα λημέρια μας. Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου.
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου ), κοσμογονία, θεογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....